Een Amerikaan in Haarlem… [RECENSIE]

Text Example

advertentie



Stephen Tharp plays St. Bavo, Haarlem

Praeludium in e, BuxWV 142 (Buxtehude), Sonata in e, BWV 528 (Bach), Praeludium in G (Bruhns), Vater unser im Himmelreich (Böhm), Praeludium et Fuga in D, BWV 532 (Bach), Ave Maria von Arcadelt, S. 659 (Liszt), Feux Follets (Vierne), Variations sur un theme de Clément Jannequin (Alain), Toccata, Fuga en Hymne over Ave Maris Stella (Peeters

Label: JAV

Nummer: Recordings JAV 178

Speelduur: 70’25

Booklet: 15 pagina’s (EN)

Prijs: € 24,00

Uitvoering * * * *

Opname * * * *

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]
Een Amerikaan in Haarlem … Onze Hollandse historische steden en orgels zijn aantrekkelijk voor Amerikanen. De laatste tientallen jaren zijn er heel wat mechanische orgels gebouwd in de Verenigde Staten en in Canada. In de Duke University Chapel te Durham, North Carolina, staat sinds 1976 zelfs iets als een kopie van “Haarlem”.

Stephen Tharp, begenadigd Amerikaans virtuoos, zocht echter het origineel op: het meest afgebeelde orgel ter wereld, onze ‘oude Bavo’. Van dit instrument heb je nooit teveel recitals in huis. Het kwaliteitslabel JAV voegde er weer eentje aan toe. Een bijzonder verzorgde uitgave; fraaie lay-out en boeiende teksten.

Meer dan de helft van het afwisselende programma is (vroeg) barok. Tharp speelt levendig. Hij zet een felle Buxtehude neer. Bijna tweederde van de plaat is gevuld met barokmuziek. De originele registraties van Bachs Sonate in e (BWV 528) staan niet vermeld in het boekje. Tharp heeft een wat eigenzinnig en mijns inziens onlogisch rubato in het laatste deel. Buitengewoon virtuoos zet Tharp de Praeludium et Fuga in D (BWV 532) neer. Bepaald niet bedachtzaam en al helemaal niet moeizaam, maar met het jeugdige elan dat we ons kunnen voorstellen bij de volgens zijn tijdgenoten virtuoze Bach. In 10 minuten is het gehele werk geknipt en geschoren. Versieringen kunnen er tussendoor ook nog af. In de fuga geeft een Sexquialter het plenum een zilveren glans. Wel een indrukwekkende vertolking, maar het zal niet iedere Bach liefhebber overtuigen. Een verstild Ave Maria van Liszt brengt rust. Tharp kan ook poëtisch spelen.

Piet Kee zei ooit dat Franck spelen in de oude Bavo was als het drinken van Beaujolais uit een Hollands jeneverglas. Tharp waagt wel Vierne op het veelzijdige Müllerorgel. Niet alles van Vierne zal hier goed tot zijn recht komen, maar Feux follets komt gaaf tot klinken. Ik heb meer twintigste eeuwse Franse muziek in de oude Bavo gehoord: Langlais bijvoorbeeld nam er in 1971 een plaat op (Intersound 2001). De Klerk speelde op een dubbel-lp voor EMI Bovema Messiaens Apparition de l’Église éternelle (waar zouden die opnamen toch gebleven zijn?). Alain wordt door Tharp fijnzinnig geregistreerd. De plaat wordt besloten met Peeters virtuoze Toccata, Fugue et Hymne sur Ave Maris Stella, door de componist in de trein gecomponeerd. Zo’n man zou je nu een OV-jaarkaart cadeau doen … Ik vond het leuk om dit werk op dit orgel en in deze ruimte te horen, maar de uitvoering van Jan Pieter van Driel in de Kathedraal van Mechelen (Musica Organum 20 4019, 1986) blijft mij, onder andere vanwege de gehele sfeer en het grootse slot, toch dierbaar.

Frédéric Manoz schreef in Resmusica van januari 2010 over Tharp in Haarlem als de mooiste cdvan 2009. Ik heb beslist andere kandidaten, maar wie deze Yankee – Haarlem koopt, heeft weer een fraai en afwisselend recital van dit geweldige orgel in huis. [ARJEN VAN KRALINGEN]

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]

© 2010 www.orgelnieuws.nl