Naar aanleiding van uurtje Bolsward 8 [SCHERP]

Als schrijver van ‘Naar aanleiding van uurtje Bolsward 3 [SCHERP]’ denk ik dat het goed is dat ik er iets meer over zeg, want ik zou aanleiding gegeven kunnen hebben voor misverstand.

Dus voor alle duidelijkheid: ik heb niks tegen McDonald’s en de Bouquetreeks, echt niet. Op zijn tijd zelfs verrukkelijk. Maar toch word ik een beetje kriegel als men bij de 25e Bouquetreeksroman elkaar met waterige oogjes aankijkt en zegt: ‘Knap geschreven hé?’. Jan Siebelink? Daar hebben we geen zin in.

Text Example

advertentie



Zo ook als de 26e dribbeltoccata uit Bolsward komt rollen en na een minuut stilte van eerbied zegt men: ‘Wat kan die gozer spelen hé? Knap zeg’.

‘Een cd van Bram Brandemann? Ach joh, weet je, ik zie dat het allemaal van die moeilijke stukken zijn. Laat maar’.

Dus aan al die mensen die de veelkleurigheid van Nederland Orgelland koesteren: Ik ben het van harte met je eens, maar de overgrote meerderheid van de concertbezoekende-en-cd-kopende-massa niet. In veel gevallen blijft het toch zo dat de beste organisten het minste publiek trekken. Of geven we muziek nu over aan grillen van marktwerking en zeggen we: ‘Tja, da’s nou vraag en aanbod. Het is niet anders.’ (En voor alles geldt: uitzonderingen daargelaten)

En voordat ik nu weer verkeerd begrepen word: Ik schaam me niet voor McDonald’s. Ik denk dat ik de meeste hamburgers uit Bolsward wel in mijn kast heb staan. Ze zijn wel over datum, maar heerlijk.

René van ’t Hul, Veenendaal

Klik hier om een reactie in te sturen voor de rubriek SCHERP