Text Example

advertentie

The Grand Organ of Lincoln Cathedral

Colin Walsh – CD+DVD

Fanfare, op. 18 (Jackson); Prelude and Fugue in G major, BWV 541 (Bach); ‘The Swan’ (Saint-Saëns/Guilmant); Incantation pour un jour Saint (Langlais); Rhapsody No. 1 in D flat, op. 17 (Howells); Apparition de l’Eglise Eternelle (Messiaen); Miserere (Byrd); Elegiac Prelude (Bennett); ‘Nimrod’ – No. 9 of ‘Variations on an Original Theme’, op. 36 (Elgar/Harris); March: The Dambusters (Coates/Walsh); Chorale Prelude from the Orgelbüchlein: ‘In Dulci Jubilo’, BWV 608 (Bach); Magnificat, BWV 733 (Bach); Chorale Prelude: ‘O Welt, ich muss dich lassen’, op. 122/11 (Brahms); Carillon de Longpont – No. 21 of 24 Pièces en style libre, op. 31 (Vierne); Prélude et Danse Fugée (Litaize).

Label: Priory Records

Nummer: PRDVD4

Prijs: € 29,95

Opname * * * *

Uitvoering * * * *

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]
Het medium DVD lijkt ook voor orgelportretten steeds meer gemeengoed te worden. Het Engelse label Priory heeft er inmiddels verschillende uitgebracht. Zo’n portret maken lijkt ons hartstikke leuk, maar je loopt snel tegen de grenzen van je fantasie aan. Wat kun je nu nog meer dan het recital opnemen, de organist laten zien tijdens zijn of haar spel, shots van het interieur van orgel en gebouw en tafereeltjes van het natuur- en/of stedenschoon? Kortom: wat is nu de toegevoegde waarde van de DVD in vergelijking met de CD?

Natuurlijk, je ziet de organist spelen (meestal vanuit enkele vaste cameraposities vanwege de vaak krappe ruimte bij de klaviatuur), hij/zij vertelt de historie en demonstreert de diverse geluiden en verder zie je, ook op deze DVD, vooral heel veel statische beelden. Je weet eigenlijk niet zeker of het door de camera gefilmd is of dat het ingescande foto’s zijn….

Om met de bespeler te beginnen: Colin Walsh is een degelijke en muzikale ‘performer’. Zo’n 20 jaar geleden was hij zowel dirigent als organist van Lincoln Cathedral (en etaleerde hij daar breed zijn voorliefde voor en kennis van de negentiende- en twintigste-eeuwse Franse muziek), de laatste jaren heeft hij er de titel ‘Organist Laureate’, wat blijkbaar zoveel wil zeggen dat hij er uitsluitend orgel speelt en de directie over laat aan Aric Prentice. Walsh’ programmakeuze en opbouw is typisch Engels: kriskras door plaats en historie en populaire arrangementen (Saint-Saëns) versus pittig modern (Litaize). Tussendoor een zeker invoelend en integer gespeeld Miserere van William Byrd (die ooit organist van Lincoln Cathedral was). Hoewel het imposante en kleurrijke Willis-orgel bepaald geen associaties met barok oproept, weet Walsh hier een zeker overtuigende Preludium en Fuga in G van Bach neer te zetten. Ook diens In Dulci Jubilo krijgt een speelse verklanking, opgeleukt met beelden van de Lincolnse kerstmarkt. In de Franse muziek voelt Walsh zich als een vis in het water, maar dat verleidt hem er niet toe, zoals veel andere Engelse organisten, om het tempo en het volume eens flink op te jagen. Zowel de Incantation van Langlais als Litaizes swingende Prelude et Danse fuguée worden trefzeker en goed te volgen neergezet. Misschien dat juist anglofielen zich een beetje tekort gedaan zouden kunnen voelen. Howells is weliswaar vertegenwoordigd, maar niet met zijn beste werk (Rhapsody Nr. 1), terwijl de Elegiac Prelude van één van Walsh’ voorgangers, George J. Bennett, weinig indruk achterlaat. Het is toch weer het ijzeren repertoire, in dit geval de bewerking door William Harris van Elgars Nimrod, die de harten van Willis-lovers sneller zal doen kloppen. Omdat anglofiele orgelliefhebbers (ik reken mezelf daar zeker toe) het vaak niet zo nauw nemen met de grens tussen klassiek en populair zal ook Colin Walsh’ eigen bewerking van de Dambusters March (vernoemd naar de gelijknamige film over bommenwerpers in W.O. II) van filmcomponist Eric Coates grote bijval krijgen. De bijgevoegde beelden van zo’n ‘Dambuster’, in dit geval een Lancaster Bomber die over de kathedraal van Lincoln vliegt, mag zeker een ‘lucky shot’ heten (hoewel volledig georganiseerd).

In het booklet vinden we uitgebreide info over de beeldkeuze, de gespeelde werken alsmede de dispositie van het orgel. De bonustracks zijn de gebruikelijke (info organist, demo orgel). Het zou best aardig zijn om, conform de speelfilm- of cabaret-DVD’s, ook eens een track ‘bloopers’ op te nemen. Er zal heus wel eens per ongeluk een Bombarde 32’ klinken in Brahms’ “Herzlich tut mich verlangen” en Walsh zal gerust wel eens het f*** of het sh** woord hebben laten klinken als er een deur dichtsloeg in de nagalm van Incantation. Om maar eens iets te noemen. [AART DE KORT]

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]