Sowieso verwelkomen we elke plaat uit Rouen. In vroeger tijden waren opnames uit Rouen vaak met een waas van geheimzinnigheid en mystiek omgeven – bijvoorbeeld de glorieuze opname van Marcel Dupré die er op 80-jarige leeftijd zonder hoorbare moeite zijn eigen werk uitvoerde; onder andere de Symphonie Passion (en hoe!).
advertentie
Philips 1966; een fantastische opname, die nog steeds met kop en schouders uitsteekt boven veel hedendaagse opnamen. Er prijkte een intrigerend schilderij van Claude Monet op de indrukwekkende cover (een piece of art op zich), maar naar het beeld van het orgel zelf moest je maar raden; in de klaphoes kwam geen plaatje voor van het orgel á la Michelangelo (Widor). Wel een zwart-wit foto van een vroeg vliegtuig om het tijdsgewricht waarin Dupré improviseerde en componeerde aan te duiden.
Jean-Baptiste Monnot volgde Marie Morisset-Balier op, die jaren titulaire van het bijzondere instrument is geweest. Poetry of reflection is zijn maiden speech, om het maar Engelstalig te houden. Monnot is 34 jaar oud. Van 2004 tot 2014 was hij assistent van niemand minder dan maître Jean Guillou. Hij studeerde onder andere in Rouen en won vele prijzen.
De programmakeuze is bijzonder te noemen. Monnot heeft nagedacht over een menu. Deze plaat is geen buffet met allerlei werken in tachtig minuten, maar een stijl- en smaakvol afgerond diner. Dupré heeft niet alleen in de Saint-Sulpice, maar ook in de Saint-Ouen te Rouen een Bachplaat gemaakt. In Rouen met Bachkoralen. En ook Monnot programmeert op deze monumentale Cavaillé-Coll Bach, en wel tussen Liszt, Scriabin en Guillou. Een opvallende keuze, die als rustpunt te midden van dit toch wel heftige repertoire goed uitpakt.
Monnot staat in de Franse traditie en lijkt voor de parel in Rouen een gelukkige benoeming. De titel van de cd is niet een vlag die een geheel andere lading afdekt, maar een terechte typering van het spel van Monnot: reflectief en poëtisch. De opname vind ik beter dan enkele recente opnames (MDG) uit Rouen. Nu horen we tenminste die ronkende Bombarde 32′ en die gonzende chamades in volle glorie.
Begrijpelijk dat Monnot kiest voor een afgewogen recital dat in balans, maar wel beperkt is. Een verrukkelijk couvert, maar als liefhebber van deze soevereine versie van de koning der instrumenten had ik in het kostelijke album Poetry of reflection toch nog graag wat sidetable-gerechten opgedist gekregen.
Poetry of Reflection
Jean-Baptiste Monnot on the Cavaillé-Coll Organ in Saint-Ouen, Rouen
Prometheus (Liszt/tr. Guillou); Etude Opus 2 No. 1 (Scriabin/tr. Monnot); Partite diverse sopra ‘Sei gegrüsset Jesu gütig’ BWV 768 (Bach); Prélude Opus 11 No. 2 (Scriabin/tr. Monnot); Macbeth, le Lai de l’Ombre Opus 84 (Ouverture) (Guillou)
Venus Fly Trap Records – VFTR 001, TT 46′, booklet, 12 pagina’s FR/EN | jeanbaptistemonnot.com
