Vijf sterren voor Lydia Sourial [RECENSIE]

Text Example

advertentie



Na Iveta Apkalna is er een nieuwe vrouwelijke ster aan het orgelfirmament. Orgelnieuwsrecensent Aart de Kort is bijzonder enthousiast over de debuut-cd Épiphanies van Lydia Sourial. Alweer slaagt Edition Hortus er in om een top cd uit te brengen.

Épiphanies. Lydia Sourial, Kern Organ of St Pothin’s Church, Lyon.

L’Île des Morts (Rachmaninov/Robilliard); Légende de Saint François de Paule merchant sur les flots (Liszt/Robilliard); Légende de Saint-François d’Assise la predication aux oiseaux (Liszt/Robilliard); Epiphaniai (Radelescu).

Label: Edition Hortus

Nummer: HORT537

Speelduur: 63’07”

Booklet: 16 pagina’s (FR EN)

Prijs: € 22,75

Uitvoering: * * * * *

Opname: * * * * *

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]

Na Iveta Apkalna is er een nieuwe vrouwelijke ster aan het orgelfirmament. Ze heet Lydia Sourial, is Française met Egyptisch-Koptische roots (altijd interessant, al hoor je het er niet aan af) en studeerde orgel bij Louis Robilliard in Lyon en Michael Radulescu in Wenen. Daarnaast deed ze een studie osteopathie in Lyon en houdt ze zich behalve met het geven van orgellessen en concerten ook bezig met de behandeling van musici met spier- en gewrichtsklachten in relatie tot hun instrument. Daarnaast, niet onbelangrijk voor een leuke foto op de voorkant van het booklet, is de dame in kwestie een bijzonder knappe verschijning. Je zou er haast nekklachten voor simuleren.

Haar (debuut?-)cd is genoemd naar het werk ‘Épiphaniai’ (Openbaringen) van haar leermeester Radulescu, die dit werk oorspronkelijk schreef voor orkest en orgel. In het sobere booklet staat een klein interview met La Sourial over de totstandkoming van haar programma. Een aardig idee, dat we wel vaker bij cd-info zouden willen terugvinden. Haar programmakeuze is begonnen, zo meldt ze, met het werk ‘L’Île des Morts’ van Sergei Rachmaninov (in de orgelbewerking van leermeester Robilliard) dat ze enige tijd vóór de opname had ingestudeerd voor een concours. Vanuit dezelfde romantische gestiek gecomponeerd vond ze het werk van Franz Liszt en ze koos wederom één van Robilliards transcripties: ‘Légende de St. François de Paule marchant sur les flots’ om er ook nog een eigen Liszttranscriptie aan toe te voegen: ‘Légende de St. François d’Assise, la prédication aux oiseaux’. De cd wordt besloten met het al eerder genoemde werk van Radulescu.

Sourial is gezegend met een grote dosis techniek en een goed gevoel voor timing, de werken worden geconcentreerd en trefzeker neergezet in uitgekiende registraties. Wie niet beter weet, zou zweren dat het om originele orgelwerken gaat. Dat zegt enerzijds iets over Sourials registratiekunst maar bovenal ook iets over met name Robilliards transcriptiekunst. Ongelooflijk hoe spannend en natuurlijk het indrukwekkende Dodeneiland van Rachmaninov hier wordt verklankt. In dezelfde mate geldt dit voor de eerste Légende die wordt gespeeld. Daarna gaat het vuur er een beetje af, wat is te wijten aan de muziek. De tweede Légende is, ook al vanwege het onderwerp, een stuk ‘rustieker’ en meditatiever, terwijl Radulescu een wat duister idioom hanteert dat de luisteraar weinig oriëntatiepunten biedt. Daarmee is het stuk nog niet gediskwalificeerd, we willen slechts iets aangeven over de (nogal moeilijke) toegankelijkheid van dit stuk. Wellicht boeiend om te vertolken, beluisteren is een ander verhaal.

Met de informatie over Lydia Sourial en de gespeelde werken is niets mis, maar de lichtrode inkt op een witte achtergrond is bijzonder irritant (en zal de kopieermachine voor problemen stellen, wat natuurlijk de bedoeling is). Op de achterkant van het booklet staat een slecht gefotografeerd (neonbuizen in het orgel branden!) quasineoclassicistisch orgelfront afgebeeld, kennelijk het orgel waar al dit moois is opgenomen. Via enkele kleine stukjes tekst op de voorlaatste bladzijde zou het moeten gaan om de kerk van Saint-Pothin, D.R. Heet die kerk nu St. Pothin, of heet de plaats zo? Welnu, een beetje internetten en voilà: het gaat inderdaad om de St. Pothinkerk, gesitueerd in de stad Lyon. Het is van oorsprong een Merklinorgel uit 1876, in 2003 gerestaureerd / omgebouwd door Daniel Kern, Straatsburg, met 43 stemmen. Deze info is eigenlijk te belangrijk om niet weer te geven in het booklet, want het orgel is afgezien van het plompe front een zeldzaam fraai ‘véhicle’. Zowel het hoog, het midden als het laag: het klinkt allemaal even overtuigend. Het orgel kan zowel grommen als twinkelen. Wij zouden graag eens een paar dagen in de kerk opgesloten willen worden met dit orgel. Bij lichamelijke klachten is er immers altijd nog een consult bij Sourial mogelijk. [AART DE KORT]

Op de site van Lydia Sourial zijn fragmenten te horen van deze cd.

http://www.lydiasourial.com/en/discographie.htm

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]

© 2009 www.orgelnieuws.nl