Wat ongenuanceerd gesteld: impressionistische componisten wilden doorgaans zelf juist niet zo genoemd worden. En ook ‘ongenuanceerd’ past niet bij deze kunstwerken, want er is juist sprake van een overvloedige rijkdom aan nuances, kleuren, motieven en sferen.
advertentie
Louis-Noël Bestion de Camboulas heeft een afgewogen programma opgesteld, dat een weerslag is van een winnend recital dat hij speelde op een concours in Toulouse.
Camboulas (kortheidshalve) bespeelt het welbekende en amalgame orgel in de Saint-François te Lausanne. Dit instrument biedt een rijk palet aan registers om mee te kleuren – ideaal voor dit repertoire.
Camboulas is een vaardig speler en er valt veel te genieten, maar bijvoorbeeld het onvergetelijk schone Sicilienne uit Fauré’s Suite Pélléas et Mélissande wordt door Robilliard (Festivo 6961.942) op ‘zijn’ Cavaillé-Coll zo onvergelijkbaar veel dromeriger gespeeld – en toch in dezelfde tijd. Dat zit in … nuances. En ook wint de Cavaillé-Coll het ruimschoots in poëtische zeggingskracht.
Zeer indrukwekkend klinkt tot besluit La Croix du Sud van Florentz. De jong gestorven en begaafde componist Jean-Louis Florentz schreef dit werk als zijn laatste orgelwerk voor zijn sterven. Na een intense, hoewel niet extraverte strijd eindigt het werk in hoop.
Florentz was vernieuwend in vormen en klanktaal. Evenals Messiaen verdiept hij zich in de taal van de vogels, maar hij studeerde ook Arabische letterkunde en etnomusicologie. Het Midden-Oosten en Afrika waren voor hem inspiratiebronnen. Hij putte ook uit de Ethiopisch(!)-orthodoxe liturgie. Zijn muzikale denken is complex en bepaald niet exclusief. Zuidelijke landschappen, Afrikaanse culturen, ontmoetingen, folkloristische klanken, natuurgeluiden en niet-westerse spiritualiteit hebben zich in de klankwereld van Florentz gemengd met de traditie van Debussy, de Katholieke Kerk en de wereld van het kathedraalorgel.
De opgenomen werken van Alain en Debussy waren oorspronkelijk kamermuzikaal bedoeld en vervullen in dit recital overtuigend de rol van intermezzo. Cercles de Danses tenslotte is een aansprekend en virtuoos werk dat de stralende kracht van het Lausanner orgel uitbuit.
Een origineel, afgewogen en op onderdelen heel indrukwekkend recital op een van de grote Europese orgels.
Visages impressionnistes
Louis-Noël Bestion de Camboulas | Orgue Scherrer-Walcker-Kuhn de Saint-François, Lausanne
Suite Péleas et Mélissande Op. 80: Prélude, Fileuse, Sicilienne, Molto Adagio – Mort de Mélisande (Fauré/tr. Robilliard); Intermezzo (Alain); Cercles de Danses [extrait de Cercles Réfléchissants] (Robin); Andante [extrait du Quator à cordes] (Debussy/tr. Guilmant); La Croix du Sud. Poème Symphonique Op. 15 (Florentz)
Ligia Digital – Lidi 0109344-18, TT 59′, booklet 16 pagina’s FR/EN, prijs ca. € 16
