Lucile Dollat is een naam om te onthouden. In korte tijd heeft zij haar reputatie in de Franse hoofdstad gevestigd – niet door de gebaande paden te volgen, maar juist door voor een breed publiek eigenzinnige programma’s samen te stellen. Soms met de barok als vertrekpunt, maar steeds vaker met hedendaagse composities. En ja, daarbij laat zij zich graag vergezellen door een percussionist.
advertentie
De afgelopen drie jaar was Lucile artist in residence van het Auditorium Radio France. Ook dat is niet de eerste de beste plek: haar beide voorgangers, Thomas Ospital en Karol Mossakowski, hebben inmiddels een stevige reputatie opgebouwd.
Grenzing
In het Auditorium staat een imposant instrument van Gerhard Grenzing. Dichter bij huis kennen we hem onder andere van zijn creatie in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal in Brussel. In Parijs mocht Grenzing zich uitleven met de bouw van een concertorgel met maar liefst 93 stemmen.
Lucile Dollat benut die mogelijkheden ten volle, waardoor we kennismaken met een instrument dat niet alleen groots, maar vooral ook kleurrijk is. Afgaande op deze opname is er bovendien sprake van een bijzondere wisselwerking tussen de akoestiek van de zaal en het orgel.
Dollat trakteert ons op muziek van Ravel via Alain naar jonge hedendaagse componisten. Dit is geen muziek om passief vanuit de luie stoel tot je te laten komen, maar om als actieve luisteraar te volgen – misschien zelfs op het puntje van je stoel. Met Ravel vallen we meteen met de neus in de boter: Alborada del Gracioso heeft bijna trekjes van minimal music en bruist aan alle kanten.
Night Windows
Het middelpunt van de cd wordt gevormd door het titelwerk, gebaseerd op drie schilderijen van de Amerikaanse kunstenaar Richard Warren Pousette-Dart, ontstaan in de jaren ’70. De schilderijen zijn ook in het booklet afgebeeld, maar om er écht in ondergedompeld te worden, zul je toch het origineel moeten opzoeken.
De abstracte technieken van Pousette-Dart krijgen hier een even abstracte muzikale vertaling. Het meest tot de verbeelding sprekend is Genesis, waarin je als het ware de schepping en de wording van het sterrenstelsel voor je ogen ziet voltrekken.
Improvisaties
Lucile Dollat laat ook haar improvisatietalent horen in drie Songes. Daarmee zet zij de traditie voort van haar beide voorgangers, die op dit instrument eveneens literatuur afwisselden met improvisaties. Met deze ‘dromen’ bewijst zij een begaafd klankschilderes te zijn, waarbij vooral de poëtische kant van het instrument voor het voetlicht komt. Ze toont bovendien dat ze het orgel door en door kent, door met fraaie pasteltinten te kleuren.
Het slotwoord is voor Jehan Alain. Wat een muzikaliteit, wat een beheersing en wat een uitgebalanceerde registraties worden hier gepresenteerd – in één woord: geweldig. De interpretatie die zus Marie-Claire ooit van het werk van haar broer gaf, maakte destijds al grote indruk, maar deze uitvoering doet daar nog een flinke schep bovenop.
Niet te missen
Een opname voor liefhebbers en nieuwsgierige luisteraars die niet altijd de platgetreden paden willen bewandelen. Maar ook wie de voorkeur geeft aan meer vertrouwde klanken, doet er goed aan dit rijkgeschakeerde klankpalet niet te missen!
Night Windows
Maurice Ravel: Alborada del Gracioso (transcription Lionel Rogg); Thomas Lacôte: La nuit sera calme (pour orgue et percussions); Fabien Waksman: Night Windows (Three paintings for organ after Richard Pousette-Dart) Jehan Alain: Aria, Litanies; Lucile Dollat: Songe (improvisations)
Lucile Dollat, Gerhard Grenzing-orgel (2015), Auditorium Radio France, Parijs; François Vallet, percussie
Radio France Tempéraments – TEM316070, TT 72’53, opname 11/2024, booklet 20 pp FR/EN, prijs € 15,00 | radiofrance.com
