Text Example

advertentie

Organ Music from Beverley Minster – Alan Spedding

Voluntary IX (1st Set) (Russel), Toccata-Prelude on ‘Pange lingua’ (Bairstow), Praeludium (Kellner), Trio in C (Krebs), Prelude & Fugue in A major BWV 536 (Bach), Variations on a Tyrolean Song for mechanical organ (Mozart), Liturgical Pieces [Grand Plein Jeu – Fugue – Duo – Cromome en taille – Duo – Fugue] (Boëly), Sonata da Chiesa (Andriessen), Aria (Alain), Postlude No. 2 (Langlais)

Label: Priory

Nummer: PRCD5024

Speelduur: 63’11”

Boekje: 6 pagina’s (E)

Prijs: € 19,50

Muzikale interpretatie * * * *

Programmakeuze * * *

Keuze van het instrument * * * *

Kwaliteit van de opname * *

Informatie in het boekje * * *

Grafische vormgeving * *

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]
Deze opname, gemaakt in 1990, is opgedragen ter herinnering aan Philip Brown (1923-1967), gemeenteraadslid van Beverley, als dank voor de vriendelijkheid en aanmoediging die hij gaf aan de musici van de Beverley Minster.

De historie van het orgel van Beverley Minster begint in 1769. Johann Snetzler bouwde voor ₤ 1.491 een drieklaviers orgel met 26 registers en aangehangen pedaal. Nadat Forster & Andrews het in 1848 een zelfstandig pedaal gegeven had, werd het orgel verwaarloosd. Hill herbouwde het orgel in 1885, echter zonder fatsoenlijke orgelkas. De prachtige kas zoals deze te zien op de voorkant van het boekje werd in 1916 gebouwd door Arthur Hill. Toen het orgel na weer een periode van verwaarlozing uit elkaar dreigde te vallen, restaureerde Hill, Norman & Beard het in 1962/3. Van de 69 registers, verdeeld over vier klavieren en pedaal zijn er 16 van Snetzler, waarvan voornamelijk prestantregisters.

Alan Spedding, die in 1967 werd benoemd tot organist van de Beverley Minster, maakte het orgel bekend aan het publiek door recitals, opnames en uitzendingen. Deze cd lijkt de bedoeling hebben om te laten horen hoe goed het orgel de diverse muziekstijlen aan kan. Van programmaopbouw is weinig sprake, al zijn het allemaal werken die de moeite waard zijn op cd te zetten. De gebruikte registraties staan niet vermeld in het boekje en dat is bij een groter orgel als dit eigenlijk vereist. In de Voluntary van Russel en het Praeludium van Kellner gebruikt hij vermoedelijk de Snetzler-registers, in een bescheiden helder prestantenplenum.

Verassend is de Toccata-Prelude on ‘Pange lingua’ van Bairstow. De combinatie orgel en compositie is hier optimaal. Prachtig geregistreerd, goed gespeeld. Wat van mij ook vaker op de lessenaar gezet mag worden, is de muziek van Boëly. Waarom? Ik zou zeggen: koop de cd. De registratie van de Fugue is minder goed te noemen, al valt het niet echt op; er klinkt heel zacht een 6 voet mee, terwijl de basis van registratie 8 voet is. Er zijn tijden geweest dat men hier van hield, maar een 6 voet is toch echt een register die de 16 voet in zijn boventonen ondersteunt.Vrolijk gejodeld wordt er in de variaties van Mozart in Tirol met veel bier maar gelukkig kunnen we de biecht doen tijdens de variaties van Andriessens Sonata da Chiesa.

Het spel van Spedding is zeer verzorgd en muzikaal. Maar de opname is zo indirect (met te veel ruis) dat het moeilijk te horen is wat er allemaal gebeurt. Vandaar net geen vijf sterren.

De informatie in het boekje is, zoals wel vaker bij Priory, magertjes. De composities worden stuk voor stuk van toelichting voorzien, het verhaaltje over het orgel en de organist is voldoende en de dispositie van het orgel wordt genoemd. Wanneer een organist zijn best doet om zijn spel zo verzorgd en muzikaal mogelijk op te nemen, dan mag er wat mij betreft ook meer van een boekje sprake zijn bijvoorbeeld door middel van foto’s van het orgel en de organist, de registraties en een toelichting op de programmakeuze.

De vormgeving is verzorgd, maar de tekst is slordig. De foto’s op de voorkant en achterkant van het boekje zijn mooi; dat is een sterretje waard. Ten tijde van de opname leefde Langlais nog, maar nu de cd net verschenen is, was het een kleine moeite om zijn sterfjaar te vermelden. Ook de typefout op de achterkant van de cd-hoes is knullig: Postiude in plaats van Postlude. Het sterfjaar van Edward Bairstow staat op de cd-hoes en in het boekje vreemd afgedrukt: 1 946 in plaats van 1946. Tenslotte heeft Bach de enige eer dat zijn voornamen tot initialen zijn afgekort, terwijl de voornamen van alle andere componisten voluit zijn geschreven. Ik snap hier de logica niet van. Eén foutje kan misschien gebeuren, maar dit is niet netjes. Als uitgever controleer je toch ongeveer 248 keer of alles goed getypt is?

Laten we positief afsluiten: Een mooi orgel, gevarieerd programma met mooie composities, mooi gespeeld. Wie van mooie cd’s houdt, koopt ‘m. [IJSBRAND TER HAAR]

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]