Op 31 december j.l., even voor twaalf uur, is plotseling Jan W. van Spronsen op 81-jarige leeftijd overleden. Hij had diezelfde avond nog de oudejaarsdienst bezocht in de Bethlehemkerk in zijn woonplaats Den Haag. Hij was nog altijd redactielid van het maandblad de Orgelvriend en Nederlands gedelegeerde van de Société Académique ‘Arts – Sciences – Lettres’.

Jan W. – voor intimi ‘Hans’ – van Spronsen werd op 7 februari 1928 geboren in Den Haag. Al jong ging hij aan de hand van zijn vader mee naar orgelconcerten in ’t Haagse. Tijdens zijn middelbare schooltijd bezocht hij concerten van Dirk Jansz. Zwart in Delft en van Feike Asma in ‘de Lutherse’ in Den Haag. Na de Tweede Wereldoorlog ging hij scheikunde studeren; regelmatig spijbelde hij om de gemeentelijke orgelbespelingen in de Haarlemse Bavo te kunnen horen. In die jaren raakte hij goed ingevoerd in de Haagse orgelwereld en kwam zo in contact met Franse en Duitse organisten. Het bloed kroop waar het niet gaan kon en al in 1948 ging hij met zijn verloofde Suze op de fiets naar Parijs om daar beroemdheden als Jean Langlais, Léonce de Saint-Martin en Jeanne Demessieux te beluisteren, het laatste stuk meeliftend op een aardappelkar… Het jaar daarop ontmoette hij Marcel Dupré op de orgelgalerij van Saint-Sulpice.

Text Example

advertentie

Zelf orgelspelen was niet aan hem besteed; in plaats daarvan bestudeerde hij muziektheorie zodat hij partituren kon meelezen. De liefde voor de muziek zat hem in het bloed; hij organiseerde concertreizen voor zijn vriend Jan Schmitz en organiseerde tussen 1952 en 1958 orgelconcerten voor ‘Artifex’. Toen in 1958 de Stichting Orgelcentrum werd opgericht, nam die de concertorganisatie van hem over en kon hij verder met zijn promotieonderzoek. Dat resulteerde in 1969 in een proefschrift over de geschiedenis van het periodiek systeem van de scheikundige elementen en de doctorstitel.

Onderwijl schreef hij ook artikelen en recensies voor Het Orgelblad van genoemde Stichting Orgelcentrum. Toen dit blad in 1973 ter ziele ging, werd hij met open armen ontvangen bij de redactie van de Orgelvriend. Voor dit blad versloeg hij orgelconcoursen en Orgeltagungen van de Gesellschaft der Orgelfreunde, altijd in de ‘wij-vorm’. Ook droeg hij kandidaten voor bij de Parijse Société Académique ‘Arts – Sciences – Lettres’, die kunstenaars onderscheidt vanwege hun bijzondere verdiensten voor de Franse cultuur. Op 4 oktober 2008, tijdens de Orgeldag rond het 50-jarig jubileum van ‘de Orgelvriend’ in de Amersfoortse Sint-Joriskerk, mocht hij zélf een onderscheiding van de ‘ASL’ in ontvangst nemen (foto).

Tot het einde toe bleef hij actief concerten bezoeken, deed hij verslag van het jaarlijkse Govert van Wijn Orgelconcours in Maassluis in de Orgelvriend en bezocht hij onze redactievergaderingen. Ons medeleven gaat uit naar zijn vrouw Suze en zijn naaste familie. [GERCO SCHAAP, eindredacteur de Orgelvriend]