RECENSIE 100 Best Organ Classics

Text Example

advertentie



Hebt u dat ook? Je bent ineens in de stemming om Regers B.A.C.H. te horen en niets anders. Of je wilt Bachs Passacaglia en dan wel in die ene uitvoering. Of je wilt een avondje Franck. Het kan echter ook anders. Ik heb een man gekend die zijn grammofoonplaten op volgorde afdraaide. Hij volgde niet zijn muzikale voorkeur van het moment, maar gewoonweg de volgorde waarin de platen stonden. Dat kon per avond leiden tot een buitenissige muzikale afwisseling.

De laatste methode kun je nu nabootsen met de nieuwe verzamelbox oude orgelopnamen van EMI. Het is alsof de producers van EMI met stoffer en blik het magazijn zijn ingedoken. De opbrengst is zó op zes cd’s geveegd. De meest recente opname stamt uit 2003 (Werner Jacob met Bach) en de oudste opname is uit 1961 (Fernando Germani aan het orgel van de Royal Festival Hall). Om met die laatste opname te beginnen: u krijgt ruim drie minuten te horen van een orgel dat op dit moment gerestaureerd wordt. Op de site www.pulloutallthestops.org kunt u de bijzondere restauratie van dit bijzondere instrument volgen. Fernando Germani was een groot virtuoos; een Romein op het orgel. Gelukkig zijn zijn prachtige opnamen in Alkmaar (koor- en hoofdorgel) met Bach, Bull en Sweelinck ook weer uitgebracht (Testament). De EMI-box bevat ook nog enkele opnamen van Germani uit Selby Abbey: Widors Toccata en Premier Choral van Franck.

In de box twee orgelconcerten van Haydn (de pittige Supraphon-opnamen van Jane Parker-Smith) en twee orgelconcerten van Händel en nog een los deeltje; opnamen uit 1968/69 van Simon Preston met het Menuhin Festival Orchestra en de onvergetelijke Yehudi Menuhin. Minder lichtvoetig is de pompeuze en tegelijkertijd voortvarende bijdrage van Ian Tracey op zijn ‘orkest’ in de immense Anglicaanse kathedraal van Liverpool. Deze opnamen (uit 1989) vond ik opvallend fraai. Aardig is ook dat een deel van het vermaarde recital van Philip Ledger uit de King’s College Chapel in Cambridge hier weer opduikt.

De gehele box is toch wel een aangename en verrassende potpourri. De Toccata en si van Boëly gespeeld door niemand minder dan Roth (opname 1975). Ik had graag meer van deze oude opname gehoord, hoewel de opname van Aeolus uit 2003 ongetwijfeld de EMI-opname op alle fronten verslaat. Een curiositeit is ook het ene deeltje (Andante – Allegro giocoso) uit Poulencs orgelconcert door Maurice Duruflé in de Saint-Étienne du Mont; nog geen zes minuten – jammer dat we niet meer hebben.

Leuk is ook dat je orgels te horen krijgt die er niet meer zijn, bijvoorbeeld het oude orgel (Willis III, 1940) van de St. Giles te Edinburgh, bespeeld door Herrick Bunney, die op dit orgel viermaal Bach compleet uitvoerde!

EMI is een van de klassieke labels die de orgelliefhebber nog welgezind is. Door de jaren heen werden we getrakteerd op: Orgues et Organistes français de XXième siècle (vijd cd’s), Messiaen par lui-même (vier cd‘s), Grandes Toccatas pour Orgue (twee cd’s) en vooral niet te vergeten: Great Cathedral Organs (dertien cd’s). Meer dan tien stukken uit deze laatste kostelijke box (waaronder genoemde Bunney in Edinburgh) bevinden zich ook weer in de nieuwe snoepdoos. Hoewel ik er nooit genoeg van kan krijgen, zijn deze ‘dubbelingen’ toch wel jammer.

Het grappige is dat een muziekliefhebber ‘die eens wat aan orgel wil doen’ niet zoveel plezier zal beleven aan een doos met zoveel toch wel oudere opnamen en dat de ware liefhebber deze collectie waarschijnlijk zal ervaren als een wel erg wilde greep uit het magazijn. (Midden tussen het getoeter van die mooie Engelse kathedrale orgels klinken ineens de pure en poëtische fluitjes van het Schnitgerorgel te Norden op in Bachs Sonate V in C BWV 529 door Peter Hurford – een cultuurschok.)

Maar deze doos ziet er aardig uit met heuse Engelse orgelpijpen op de cover. Het boekje geeft slechts basale informatie. Deze EMI-mand met overgeschoten brokken is wel rommelig maar beslist smakelijk en ook nog eens heel goedkoop. En: EMI verdient het gesteund te worden in het uitbrengen van zo veel ‘gouwe ouwe’ orgelmuziek! [ARJEN VAN KRALINGEN]

100 Best Organ Classics

Fredric Bayo/ Herrick Bunney/ Stephen Cleobury/ Melville Cook/ Marie-Madeleine Duruflé/ Maurice Duruflé/ Conrad Eden/ Matthias Eisenberg/ Fernando Germani/ Jean-Louis Gil/ Peter Hurford/ Werner Jacob/ Nicolas Kynaston/ Sir Philip Ledger/ David Lepine/ André Marchal/ Philip Marshall/ Wayne Marschall/ Guy Morançon/ Jane Parker-Smith/ Simon Preston/ Noel Rawsthorne/ Christopher Robinson/ Lionel Rogg/ Daniel Roth/ Heathcote Statham/ Ian Tracey/ Jan Valach

Label: EMI

Nummer: EMI 50999 4 33245 2 1 [6CD]

Speelduur: 75’02, 69’40, 75’54, 72’14, 59’18, 76’59

Prijs: € 21,95 verschijnt binnenkort! U kunt nu vast bestellen!

[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]

© 2013 www.orgelnieuws.nl