De emancipatie van het orgelconcert

Text Example

advertentie



Besluit

Voor de teruglopende belangstelling voor orgelconcerten zijn diverse oorzaken aan te wijzen. Vergeten we ook het stedenbouwkundige aspect niet: in de grote steden wordt parkeren hoe langer hoe duurder, en ook de prijs van benzine is zodanig geworden dat je wel even nadenkt vóór je het plan opvat om naar een concert zeventig kilometer verderop te rijden. Belangrijk is in dit geval ook de publiciteit: is van tevoren bekend wat de organist gaat spelen? Sommige bezoekers laten zich verrassen, anderen vinden het toch belangrijk het programma te weten voordat ze de rit gaan maken. Het internet en ook een programmaboekje bieden de mogelijkheid programma’s al in een vroegtijdig stadium bekend te maken.

Of het publiek extra solisten op prijs stelt, welke organisten en welk repertoire het graag hoort: het valt allemaal te inventariseren door middel van een enquête. En heb als comité geen koudwatervrees om ook eens een ‘populaire’ (of juist een níet zo vaak gevraagde) organist uit te nodigen als het publiek daarom vraagt. Bezoekers die zich serieus genomen weten, komen vaker terug, zo is de ervaring.

Of het – ook qua programmering – nodig is om het orgel uit de kerkelijke sfeer te halen? Voor het antwoord op die vraag verwijs ik graag naar Dirk Molenaars verslag van het symposium dat onlangs in Groningen werd gehouden.** Zolang een orgel nog het beste klinkt in een kerk, is dat al één reden om op die vraag een ontkennend antwoord te geven.

* Zie www.bachorgelconcerten.nl

** In de Orgelvriend van februari 2005.

Dit artikel is met toestemming van de redactie van maandblad de Orgelvriend en uitgeverij Boekencentrum overgenomen uit het juli-/augustusnummer van de Orgelvriend.

Tijdschriftinfo, losse nummers en abonnementen: zie www.orgelvriend.nl

Fotobijschrift: Leo van Doeselaar vertelt iets over de te spelen werken tijdens een Bach-concert in de Westerkerk te Amsterdam, 14 mei 2004. [Foto: Gerco Schaap]